First impressions

Hoi lieve allemaal,

Allereerst, sorry voor de wachtende onder ons.
JA, ik ben veilig aangekomen. Na een 26 uur durende vlucht stond ik vorige week donderdagavond (eindelijk) op Australische bodem.
Mijn vlucht was goed. Ik zat 2x alleen, dus had veel ruimte om lekker te relaxen.

De douane controle in Australië is ontzettend streng. Ik moest in het vliegtuig een volledige lijst invullen waar ik de laatste 21 dagen geweest ben in verband met Ebola. Ook moest ik een lijst invullen of ik eten of bijzondere goederen mee het land in nam. Dit is ten strengste verboden. Gelukkig hielp een grote glimlach en het antwoord; I'm a Dutchie bij veel verschillende douane controleurs.
Na 3 verschillende controles, 2 honden en flink wat scans kon ik dan eindelijk de douane deuren uitlopen en flink uitademen. Ik was veilig en goed aangekomen.

Mijn eerste avond was gezellig. Toen ik aankwam direct de kinderen gedag gezegd, ze lagen al op bed maar waren zo zenuwachtig dat ze nog niet sliepen. Vervolgens gezellig met mijn hostparents (Rekekah & Cameron) gekletst en heerlijk geslapen in mijn nieuwe bed.
De eerste ochtend ben ik meteen mee geweest met Rebekah de kinderen naar school te brengen. Alle kinderen moeten hier in uniform naar school. Alle scholen hebben een ander uniform. Het is een ontzettend schattig gezicht om alle kinderen zo netjes gekleed te zien. Kunnen wij als Nederlanders nog best iets van leren.
In de middag heb ik samen met de kinderen gespeeld.
Vrijdag was eigenlijk hetzelfde. Ik ben met de kinderen naar school gegaan. In mijn vrije tijd (tussen 0900 -1400) ben ik een stuk gaan wandelen. We wonen in een nieuwbouw wijk naast een prachtig stukje natuur. In deze natuur lopen kangoeroes (nee, ik heb ze helaas nog niet gezien).

Zaterdag was een bijzondere dag. Het was Anzac day (hetzelfde als in Nederland, dodenherdenking). Alle kinderen van alle scholen in de omgeving van Brighton en Sandgate liepen in deze stoet mee. Het was een indrukwekkende ervaring om tussen 100en Australiërs te staan die samen hun volkslied zingen.
In de middag ben ik samen met Rebekah gaan oefenen met autorijden. In Australië rijden ze aan de linkerkant van de weg. Het oefenen ging goed. Het is enorm gek en wennen om de rotondes andersom te nemen maar dit is iets wat gelukkig snel went.

Zondag ben ik zelf een stuk gaan rijden naar de kust en heb hier heerlijk genoten van alle surfende mensen en het prachtige weer.

De afgelopen 3 dagen heb ik samen met Rebekah de kinderen naar school, muziekles en sportactiviteiten gebracht. Zo werd ik niet direct in het diepe gegooid en konden zowel de kinderen als ik aan elkaar wennen.
In mijn vrije tijd ben ik nog steeds lekker de omgeving aan het verkennen. Gisteren ben ik naar Chermside geweest, een groot winkelcentrum in de omgeving.
Vandaag is mijn eerste dag dat ik zelfstandig werk. Ik heb vanmorgen de kinderen op school afgezet en ga straks naar de sportschool.
Aankomend weekend heb ik allemaal uitjes gepland. Zaterdag ga ik winkelen met een Au Pair uit de omgeving en zondag heb ik een picknick met nog meer andere Au Pairs. Vanaf volgende week gaat Rebekah weer volledig naar haar werk en zal ik zelf voor de kinderen zorgen.

Hieronder heb ik een paar weetjes die ik graag met jullie deel:
-Wist je dat het hier tussen de 22/28 graden is en de lokale bevolking het hier enorm koud vind. ( De seizoenen zijn omgedraaid, het is hier herfst en het word winter. Straks als jullie in de kou kerstmis vieren kan ik heerlijk barbecueën in mijn bikini met een kerstmuts op!)

-Wist je dat de gezinssamenstelling vrij ingewikkeld is in dit huis.
Emily (9) en Harry (6) zijn de kinderen van Rebekah. Zij is gescheiden van haar man en woont nu samen met Cameron die met zijn ex 2 andere kinderen heeft, Dylan (12) en Jade (10). Samen vormen zijn de familie Jones. Dylan en Jade zijn hier 3 dagen in de week en om het weekend.

-Wist je dat je met het uitdelen van stroopwafels je hier echt extra punten wint. Alle kinderen waren er dol op. Het pak is nu al leeg!
-Wist je dat dit huis net een dierentuin is. We leven samen met een papagaai, 2 husky honden en een kat. Met de honden en de kat kan ik het prima vinden. De papagaai en ik hebben nog wat moeite met elkaar.

-Wist je dat alles in Australië ontzettend is groot/breed is.
Een winkelcentrum wat 40 minuten rijden is noemen ze hier om de hoek. Je gaat hier altijd en overal met de auto naar toe. Ook al is het 5 min rijden (school van de kinderen).

-Wist je dat Australisch Engels enorm afwijkt van het reguliere Engels wat wij gebruiken en leren in Nederland. Er zijn ontzettend veel woorden die Australiërs zelf bedenken en gebruiken. Ook verkorten ze alle worden en is de uitspraak heel anders.

-Wist je dat Australiërs ontzettend vriendelijke mensen zijn. Overal waar je komt, de supermarkt, de school, de toiletmevrouw en zelfs de verkeersbrigadiers begroeten je met; Hai there, how are you?

-Wist je dat ik nu binnen met mijn lange broek en vest zit omdat het 18 graden is en het regent. Tja, daar vlieg je dan 26 uur voor, alsnog lekker in de regen binnen te zitten.

Zo, dit was het voor nu.
Bedankt voor het lezen, mijn excuses dat het zo’n lang verhaal geworden is. Ik zal proberen regelmatiger te schrijven zodat mijn verhalen niet zo lang worden!
Cheers, Judith